-
1 halitus
hālĭtŭs, ūs, m. [st1]1 [-] souffle, exhalaison, vapeur, émanation. - halitus solis, Col. 2, 5, 2: chaleur du soleil ; halitus cadi, Plin. 14, 142: les fumées du vin (émanations du tonneau). [st1]2 [-] haleine, souffle, respiration. - efflare extremum halitum, Cic. poét. Tusc. 2, 22: rendre le dernier soupir. [st1]3 [-] l'âme. --- Prud. Cath. 10, 11.* * *hālĭtŭs, ūs, m. [st1]1 [-] souffle, exhalaison, vapeur, émanation. - halitus solis, Col. 2, 5, 2: chaleur du soleil ; halitus cadi, Plin. 14, 142: les fumées du vin (émanations du tonneau). [st1]2 [-] haleine, souffle, respiration. - efflare extremum halitum, Cic. poét. Tusc. 2, 22: rendre le dernier soupir. [st1]3 [-] l'âme. --- Prud. Cath. 10, 11.* * *Halitus, huius halitus, pen. corr. Plin. Haleine.\Efflare extremum halitum. Cic. Rendre l'esprit, Rendre le dernier souspir.\Halitus solis. Colum. Chaleur du soleil.\Halitus terrae. Plin. Vapeur.\Faucibus exudat grauis halitus. Pers. Mauvaise et puante haleine sort de la bouche. -
2 halitus
hālitus, ūs, m. (halo, āre), der Hauch, I) der Atem, efflavit extremum halitum, Cic. poët. Tusc. 2, 22. – halitus graveolentia od. gravitas, stinkender Atem, Plin.: dass. hal. oris, Plin.: übtr., oris rhetorici hal., Prud. c. Symm. 1. praef. 77. – II) der Dunst, Duft, die Ausdünstung, terrae, Lucr. u. Quint.: Averni, Val. Flacc.: solis, Hitze, Col.: caloris, Col.: Plur., huiusmodi halitus (der Äpfel) celeriter acina corrumpunt, Col.: halitibus vastis (fatum) subducet urbes, Sen. – III) der Wind, Rutil. Nam. 1, 105.
-
3 halitus
hālitus, ūs, m. (halo, āre), der Hauch, I) der Atem, efflavit extremum halitum, Cic. poët. Tusc. 2, 22. – halitus graveolentia od. gravitas, stinkender Atem, Plin.: dass. hal. oris, Plin.: übtr., oris rhetorici hal., Prud. c. Symm. 1. praef. 77. – II) der Dunst, Duft, die Ausdünstung, terrae, Lucr. u. Quint.: Averni, Val. Flacc.: solis, Hitze, Col.: caloris, Col.: Plur., huiusmodi halitus (der Äpfel) celeriter acina corrumpunt, Col.: halitibus vastis (fatum) subducet urbes, Sen. – III) der Wind, Rutil. Nam. 1, 105. -
4 halitus
I.Lit. ( poet. and in post-Aug. prose): Nemeaeus leo Frendens efflavit graviter extremum halitum, his last breath, *II.Cic. poët. Tusc. 2, 9, 22: aegris faucibus exsuperat gravis halitus,
Pers. 3, 88:quae (i. e. nebulae aestusque) velut halitus sursum feruntur,
Lucr. 6, 478:a pulmone halitus graveolentia,
i. e. stinking breath, Plin. 28, 12, 53, § 194; so,oris,
id. 21, 20, 83, § 142; 28, 4, 14, § 56; cf.:artificis halitus oris,
Juv. 10, 238:postero die ex ore (ebriorum) halitus cadi,
fumes of wine, Plin. 14, 22, 28, § 142:plumbi fornacium halitus noxius et pestilens,
exhalation, fumes, id. 34, 18, 50, § 167: carbonum, Prud. steph. 5, 219:terrae,
Plin. 11, 12, 12, § 31; Quint. 7, 9, 8:salis,
Plin. 17, 4, 2, § 24:Averni,
Val. Fl. 4, 494:solis,
i. e. heat, Col. 2, 5, 2.—Transf., the spirit, soul, Prud. Cath. 10, 11.—b.Wind:frigidus,
Claud. Rutil. 1, 105. -
5 halitus
hālitus, ūs m. [ halo ]extremum halitum efflare Poëta ap. C — испускать последний вздохh. solis Col — солнечный зной -
6 flammeus
a, um [ flamma ]1) пылающий, горящий ( halitus Col)2) яркий, сверкающий ( stellae C)4) жаркий, знойный ( zona Vr)5) ярко-красный ( viola PM)6) страстный, огненный ( versus Enn) -
7 flammeum
I.Lit.:B.sunt stellae naturā flammeae,
Cic. N. D. 2, 46, 118; Att. ap. Cic. Div. 1, 22, 44:halitus,
Col. 5, 5, 15; Mart. 10, 62, 6.—Transf., of color, flaming, flamecolored, fiery red:2.lumina,
Ov. H. 12, 107:flammeum quod phlox vocatur,
Plin. 21, 11, 38, § 64:murex,
Val. Fl. 5, 361: vestimentum, Paul. ex Fest. p. 92 Müll.—Deriv.,Subst.: flammĕum, i, n.(α).A fiery red color:(β).aliquid flammei, aliquid lutei,
Sen. N. Q. 1, 3, 4.—= phlox, the flame-red violet, Plin. 21, 11, 38, § 64.—(γ).(sc. velum), a ( flame-colored) bridal-veil, Plin. 21, 8, 22, § 46:II.capere,
Cat. 61, 8:sumere,
Juv. 2, 124:puellae caput involvere flammeo,
Petr. 26, 1:flammea texuntur sponsae,
Mart. 11, 78, 3; 12, 42, 3; Claud. Rapt. Pros. 2, 325; Paul. ex Fest. p. 89 Müll.; cf. Non. p. 541 fin.;Becker's Gall. 2, p. 24 sq.: lutea,
Luc. 2, 361; Mart. Cap. 5, § 538; Verg. Cir. 317.— Poet.:flammea conterit,
i. e. changes husbands repeatedly, Juv. 6, 225.— -
8 flammeus
I.Lit.:B.sunt stellae naturā flammeae,
Cic. N. D. 2, 46, 118; Att. ap. Cic. Div. 1, 22, 44:halitus,
Col. 5, 5, 15; Mart. 10, 62, 6.—Transf., of color, flaming, flamecolored, fiery red:2.lumina,
Ov. H. 12, 107:flammeum quod phlox vocatur,
Plin. 21, 11, 38, § 64:murex,
Val. Fl. 5, 361: vestimentum, Paul. ex Fest. p. 92 Müll.—Deriv.,Subst.: flammĕum, i, n.(α).A fiery red color:(β).aliquid flammei, aliquid lutei,
Sen. N. Q. 1, 3, 4.—= phlox, the flame-red violet, Plin. 21, 11, 38, § 64.—(γ).(sc. velum), a ( flame-colored) bridal-veil, Plin. 21, 8, 22, § 46:II.capere,
Cat. 61, 8:sumere,
Juv. 2, 124:puellae caput involvere flammeo,
Petr. 26, 1:flammea texuntur sponsae,
Mart. 11, 78, 3; 12, 42, 3; Claud. Rapt. Pros. 2, 325; Paul. ex Fest. p. 89 Müll.; cf. Non. p. 541 fin.;Becker's Gall. 2, p. 24 sq.: lutea,
Luc. 2, 361; Mart. Cap. 5, § 538; Verg. Cir. 317.— Poet.:flammea conterit,
i. e. changes husbands repeatedly, Juv. 6, 225.— -
9 inodoro
ĭn-ŏdōro, 1, v. a., to scent, cause to smell:mandentium halitus,
Col. 11, 3, 22. -
10 vapor
văpor (ante-class. form văpos, Naev. ap. Non. 487, 10; Lucr. 6, 952; cf. Quint. 1, 4, 13), ōris, m. [Sanscr. kapis, incense; Gr. kapuô, kapnos, smoke; cf. vappa], steam, exhalation, vapor (syn. exhalatio).I.In gen.:II. A.aquarum vapores, qui a sole ex agris tepefactis et ex aquis excitantur,
Cic. N. D. 2, 46, 118:aquarum quasi vapor quidam aër habendus est,
id. ib. 2, 10, 27; Lucr. 6, 271:aquae calidae,
Cels. 7, 7, 10; Scrib. Comp. 20:terrenus vapor siccus est et fumo similis, qui ventos, tonitrua et fulmina facit: aquarum halitus umidus est et imbres et nives creat,
Sen. Q. N. 2, 12, 4:nocturnos formidare vapores,
Hor. Ep. 1, 18, 93: volat vapor ater ad auras. smoke, Verg. A. 7, 466; Ov. Tr. 5, 5, 40; Stat. Th. 10, 110; Sen. Herc. Fur. 911.—Lit.:B.(terra semen) tepefactum vapore et compressu suo diffundit,
Cic. Sen. 15, 51: aestifer ignis uti lumen jacit atque vaporem, Lucr. 1, 663:solis,
id. 1, 1032; 2, 150; 4, 185; 4, 201; 6, 236; Curt. 7, 5, 3;of the heat of the thunderbolt: inusta vaporis signa,
Lucr. 6, 220:finditque vaporibus arva (Phoebus),
Ov. M. 3, 152:siderum,
Hor. Epod. 3, 15:lentusque carinas Est vapor,
Verg. A. 5, 683; cf. id. ib. 698:locus torridus et vaporis plenus,
Liv. 5, 48, 1:vapore foveri,
Cels. 7, 7, 2; 7, 7, 10; 7, 9 fin.; 8, 4; 8, 7; Col. 1, 4, 10; 7, 3, 8 al.— -
11 vapos
văpor (ante-class. form văpos, Naev. ap. Non. 487, 10; Lucr. 6, 952; cf. Quint. 1, 4, 13), ōris, m. [Sanscr. kapis, incense; Gr. kapuô, kapnos, smoke; cf. vappa], steam, exhalation, vapor (syn. exhalatio).I.In gen.:II. A.aquarum vapores, qui a sole ex agris tepefactis et ex aquis excitantur,
Cic. N. D. 2, 46, 118:aquarum quasi vapor quidam aër habendus est,
id. ib. 2, 10, 27; Lucr. 6, 271:aquae calidae,
Cels. 7, 7, 10; Scrib. Comp. 20:terrenus vapor siccus est et fumo similis, qui ventos, tonitrua et fulmina facit: aquarum halitus umidus est et imbres et nives creat,
Sen. Q. N. 2, 12, 4:nocturnos formidare vapores,
Hor. Ep. 1, 18, 93: volat vapor ater ad auras. smoke, Verg. A. 7, 466; Ov. Tr. 5, 5, 40; Stat. Th. 10, 110; Sen. Herc. Fur. 911.—Lit.:B.(terra semen) tepefactum vapore et compressu suo diffundit,
Cic. Sen. 15, 51: aestifer ignis uti lumen jacit atque vaporem, Lucr. 1, 663:solis,
id. 1, 1032; 2, 150; 4, 185; 4, 201; 6, 236; Curt. 7, 5, 3;of the heat of the thunderbolt: inusta vaporis signa,
Lucr. 6, 220:finditque vaporibus arva (Phoebus),
Ov. M. 3, 152:siderum,
Hor. Epod. 3, 15:lentusque carinas Est vapor,
Verg. A. 5, 683; cf. id. ib. 698:locus torridus et vaporis plenus,
Liv. 5, 48, 1:vapore foveri,
Cels. 7, 7, 2; 7, 7, 10; 7, 9 fin.; 8, 4; 8, 7; Col. 1, 4, 10; 7, 3, 8 al.—
См. также в других словарях:
haleine — Haleine, Anhelitus, Anima, Spiritus, Halitus. Puante haleine, Grauis halitus, Grauitas oris, Graueolentia halitus, Oris graueolentia. Une haleine qui sent fort mal, Grauis halitus. Haleine qui sent le vin, Anhelitus vini. Courte haleine, Angustus … Thresor de la langue françoyse